Als je voor je volgende klimtrip op zoek bent naar een combinatie van mooie rots, toffe routes, gegarandeerd goed klimweer en een gezellige plek om te verblijven, zoek niet verder: Turkije is the place to be. Ik ben net terug van twee weken klimmen in , vlakbij Antalya. En het was erg tof!

Zoals ik in een eerder bericht schreef, was afgelopen jaar qua klimmen geen goed jaar voor me, dankzij een hardnekkige vingerblessure, opgelopen na een korte periode veel te zwaar boulderen. Gelukkig keerde het tij zo rond de zomerperiode. Vrij plotseling en snel verdween de pijn en kon ik weer vaker en zwaarder klimmen.

Niet in super vorm maar wel blessurevrij kon ik naar hartelust klimmen op de mooie rots in Geyikbayiri. De camping van Josito was onze verblijfplaats. Het is daar goedkoop overnachten als je je tent meeneemt. Verder kun je er in de guesthouse ontbijt, lunch en avondeten krijgen. Goed betaalbaar, lekker en vooral ook erg makkelijk. Je hebt er geen supermarkt om de hoek, dus zelf koken is wat lastiger (maar wel mogelijk als je lift of een auto huurt om je eten te kopen).

Vanaf de camping zijn de klimsectoren op 2 tot 20 minuten lopen afstand. De hoofdsector is op het zuiden gericht, een kleinere sector op het noorden. Helaas was het zelfs nu (eind oktober) nog te warm om overdag in de zon te klimmen, dus de meeste tijd hebben we doorgebracht op de sector Trebenna, die de hele dag in de schaduw ligt. ’s Ochtends vroeg (7 uur opstaan!) of eind van de middag kun je wel prima op de andere wanden klimmen.

De rots zelf is vrij ruwe kalk. Je huid gaat er snel doorheen! Gemengd rood-bruine steen met veel structuur en regelmatig wat colonettes. Erg gevarieerd klimmen. Vooral enkele touwlengtes. Soms een tweede lengte, maar zelfs dan kom je met een 70m touw wel in één keer beneden.

De sfeer op de camping is erg relaxed. Je kunt rondhangen bij de bar, spelletjes doen en een beetje slacklinen. Na een paar dagen hard klimmen moet je immers weer even een dagje niks doen! Antalya vond ik niet zo bijzonder. Wel leuk om een keer te zijn, maar de stad zelf is een grote – naar ik vermoed permanente – bouwput met veel rotzooi en half afgebouwde flats.

In Geyikbayiri kun je vanaf het najaar tot en met december perfect klimmen. In september kan het nog wel te warm zijn. In januari en februari schijnt er wat regen te vallen. Daarna kun je er weer klimmen, tot halverwege het voorjaar als het waarschijnlijk weer te warm wordt.

Kortom: weer een perfecte klimstek gevonden. Zeker een bezoekje waard!