Regelmatig steekt er een discussie de kop op over de vraag waarom er zo veel (top)klimmers zijn die niet echt serieus trainen. Mensen als Chris Sharma, David graham en Adam Ondra behoren tot de beste klimmers ter wereld maar volgen geen strict trainingsprogramma, klimmen niet of nauwelijks op plastic en zul je al helemaal niet in een krachthonk vinden.

Zo vraagt Jens Larssen van 8a.nu zich af:
“Why do very few of the best rock climbers follow a strict training programme? Would they actually improve if they would periodize their training as other athletes?”
“In most other sports, a strict training programme is the only way forward.”

Het gaat hier om de ogenschijnlijke tegenstrijdigheid dat er genoeg topklimmers zijn die de moeilijkste routes of boulders ter wereld klimmen, zonder daar “echt” voor te trainen. De vraag die dan gesteld wordt is of zij nog meer vooruit zouden gaan als ze meer gestructureerd zouden trainen.

Waarom er niet getraind wordt

In het debat zijn er degenen die zeggen dat veel klimmers gewoon onwetend zijn wat training betreft en daarom niet echt trainen. Redenen die hiervoor genoemd worden zijn:
– klimmen is een relatief nieuwe sport. Er is nog geen onderzoek gedaan naar de beste trainingsmethoden
– klimmen is een relatief kleine sport, waar weinig geld in te verdienen. Er zijn dus weinig echte profs
– klimmers weten sowieso nog niet hoe ze moeten trainen

Soms wordt aangevoerd dat deze topklimmers zo getalenteerd zijn dat ze niet hoeven te trainen. Dat alleen degenen die minder talent hebben hard en serieus moeten trainen om ook zo goed te worden.

Er zijn degenen die aanvoeren dat klimmen een speciale sport is waarin “echt” trainen niet werkt. Dat de “mentale factor” zo belangrijk is dat gestructureerde fysieke training weinig toevoegt.

Een alternatieve verklaring

Een andere, en volgens mij betere, verklaring voor het feit dat een aantal van die topklimmers niet echt lijken te trainen is een onderliggend misverstand over wat trainen eigenlijk is. Het probleem is dat trainen vaak te nauw gedefinieerd wordt. Trainen wordt gezien als datgene dat je doet naast het kllimmen zelf. Trainen is in die visie bijvoorbeeld een krachthonk in duiken om aan gewichten te hangen. Of setjes op een campusboard doen. Maar dat is een verkeerde visie.

Trainen is het doelbewust oefenen van een activiteit met de intentie er beter in te worden. Belangrijk hierbij is de intentie. Dit beschrijft Sebastiaan Spaauwen ook in het artikel “Trainen met .. Sebastiaan” in BLOK 3, juli ’09. Je traint als je serieus met een activiteit bezig bent met het doel er beter in te worden. Het maakt dan niet zo veel uit wat je doet. Of je “gewoon” twee keer per week naar de klimhal gaat, ieder weekend naar de Ardennen rijdt om buiten te klimmen of iedere avond een uur yoga oefent.

Waarom die klimmers wel trainen

Het misverstand is dus dat “gewoon” klimmen, zoals sommige van die topklimmers waarmee ik dit verhaal begon doen, geen echte training is. Maar dat is niet waar. Klimmen is een gecompliceerde sport waarbij ontzettend veel technische, tactische, fysieke en mentale factoren een rol spelen. Fysieke training, en zeker als die vooral binnen uitgevoerd wordt (hetzij op een klimmuur of in een krachthonk), is te beperkend als training. Met wat pullups wordt je misschien wel beter in het doen van pullups, maar als je die tijd had besteed aan echt klimmen was je waarschijnlijk veel meer vooruit gegaan.

Succesvolle training is specifiek, gevarieerd en houdt rekening met de individuele sterke en zwakke punten en natuurlijke herstelcapaciteiten van de klimmer. Om dat te bereiken heb je geen muffe klimhal en krachthonk nodig. Een klimmer als Sharma doet niets anders dan zo specifiek (buiten) en gevarieerd (in verschillende gebieden) mogelijk trainen en periodiseert zijn training waarschijnlijk op een natuurlijke manier (door te focussen op bepaalde klimtrips of bepaalde doelen, door zwaardere dagen met lichtere dagen af te wisselen, etc). Verder zal hij door zijn jarenlange ervaring heel goed in staat zijn te luisteren naar zijn lichaam en weten wanneer en hoeveel rust hij nodig heeft en wat wel en niet werkt als training.

Het punt is dan ook dat sommige topklimmers niet ondanks, maar dankzij hun “gewoon maar klimmen” zo goed geworden zijn. Gewoon maar wat klimmen is misschien ook een verkeerde beschrijving voor wat zij doen. Bijna dagelijks uren doorbrengen in de meest zware routes en daar hard in werken is simpelweg de ideale training voor iemand die vooral goed wil worden in buiten klimmen.

Conclusie

Trainen is dus het doelbewust oefenen van een activiteit met de intentie er beter in te worden. Als je deze definitie begrijpt, begrijp je ook waarom uitspraken als “een topklimmer als Sharma traint niet echt” of “ik klim gewoon maar wat, ik train niet” niet juist zijn. En zie je ook in dat trainen niet per se hoeft te betekenen dat je iets gaat doen buiten het klimmen om.

Uiteraard is de vraag wat dan precies de juiste training is weer een andere. Dat is iets voor volgende artikelen.